Alle uitgaven

In Vergeten plekken, vergeten mensen laat journalist Leendert van der Valk zien hoe omvangrijk het Nederlands slavernijverleden werkelijk is. Hij neemt de lezer mee langs onbekende gebieden waar Nederlanders mensen tot slaaf maakten en toont de levens van hen die eeuwenlang buiten beeld bleven: een Molukse jongen in Japan, inheemse kinderen op Aruba, een Indiase moslima in Zuid-Afrika. Zij zijn de gidsen in een reis door de vergeten hoofdstukken van de Nederlandse geschiedenis.

Om hun doelstellingen te bereiken maakten de nazi’s op grote schaal gebruik van Nederlandse instanties én burgers. Zelfs mensen met een Joodse achtergrond werden ingeschakeld om de vijand te helpen.

In dit indringende boek onderzoekt Gerrit Valk de verschillende vormen van samenwerking tussen Joodse Nederlanders en de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoe kwam deze tot stand? Betrof het in alle gevallen een gedwongen samenwerking of was er soms ook sprake van een vrije keuze? En wat was de omvang van deze praktijken?

In Onder diplomatieke dekmantel tonen Geraets en De Graaff hoe diplomaten, meer dan andere Nederlandse ambtenaren, blootstaan aan macht, verleiding en gevaar. Zo ontrafelen ze het gebrekkige veiligheidsbewustzijn van Buitenlandse Zaken (BZ) ten tijde van de evacuatie van Kaboel in 2021 en de spionage door BZ-ambtenaar Raymond P. Ook onthullen ze tal van onbekende verhalen over visumfraude, verduistering, contacten met criminele bendes, drugstransporten, vrouwenhandel en chantage. Deze misstanden werden jarenlang toegedekt door BZ, met alle mogelijke gevolgen voor de internationale veiligheid, integriteit en bestuur.

Few concepts have become as charged over the past decades as antisemitism. In public debate, the word serves as a warning, an accusation, and at times even as a political weapon. But what do we actually mean by it?

Weinig begrippen zijn de afgelopen decennia zo beladen geraakt als het begrip antisemitisme. In het publieke debat fungeert het woord als waarschuwing, als beschuldiging en soms zelfs als politiek wapen. Maar wat bedoelen we er eigenlijk mee?

In Optimisme als opdracht vertelt Ritzen zijn persoonlijke verhaal: van zijn jeugd in het naoorlogse Limburg tot zijn rol in de Haagse politiek en de wereld van internationale samenwerking en kennisuitwisseling. Met open vizier kijkt hij terug op de keuzes van zijn generatie en stelt hij de prangende vraag: hadden we het anders moeten doen?

Zonder inzicht in de Amerikaanse geschiedenis zijn deze recente ontwikkelingen moeilijk te verklaren en lastig te begrijpen. De VS maakte eerder fasen mee van grote onrust, onzekerheid en pessimisme: er was een Burgeroorlog, racisme, een grote depressie, buitenlands avonturisme en binnenlandse onrust. Kennis van deze periodes, van de tweeslachtigheid die eruit spreekt, en tegelijkertijd van de Amerikaanse veerkracht, maakt het mogelijk het heden in perspectief te plaatsen.

In Een apart soort moed schetst Jan Oegema Etty Hillesum als een moderne Antigone, overtuigd van een eigen lotsbestemming. Ze is ambitieus, strijdbaar, filosofisch, zelfbewust, gelovig, bewust kinderloos, promiscue, tegelijk raadselachtig en niet voor rede vatbaar. Het wilde hart van de barak.

In Een kwarteeuw in de Haagse vissenkom onderzoeken auteurs van naam voor het eerst de opkomst en de impact van een partij die politieke idealen koppelt aan activistische strategieen. Ze traceren haar ontwikkeling tot serieuze speler, analyseren haar strategie, leiderschap en achterban, en plaatsen de partij in een bredere maatschappelijke context.

In Roze draad blikt Coos Huijsen (86) samen met zijn neef Geerten Waling (39) terug. Op het moment waarop de politiek persoonlijk en het persoonlijke politiek werd en waarop kleine keuzes grote gevolgen hadden. Waarom was de vroege homo-emancipatie zo succesvol? Hoe raakte het gidsland uit koers?

Vanuit hun bijzondere vriendschap maken de twee historici de balans op van een halve eeuw strijd voor vrijheid en gelijkwaardigheid. Ook kijken ze naar de toekomst: is het tij nog te keren? Aan de vooravond van World Pride in Amsterdam is dit boek een must voor iedereen die in vooruitgang wil geloven.

In De strijd tegen fascisme vertelt Seran de Leede het aangrijpende en inspirerende levensverhaal van een vrouw die haar stem verhief tegen de dreiging van oorlog en onderdrukking. Daarmee biedt ze niet alleen een nieuw perspectief op de Nederlandse politiek en op de sociale strijd van de twintigste eeuw, maar zet ze ook de vaak vergeten rol van vrouwen in de antifascistische beweging in het volle licht.

De huisvrouwen, leerkrachten, voormalige dienstboden, juristen en ‘gewone’ arbeidersvrouwen zetten zich in voor vrouwenrechten, onderwijs voor meisjes, een betere betaling van vroedvrouwen, het openstellen van het burgemeesterschap voor vrouwen en nog veel meer. Opvallend veel nieuwe volksvertegenwoordigers waren gehuwd en moeder. Juridisch gezien waren zij weliswaar handelingsonbekwaam, maar dat weerhield hen er niet van hun nieuwe geluid te laten horen.

Wie waren deze vrouwen? En waarom was hun partijkeuze zo belangrijk? In ‘ware wonderdieren’ laat Margit van der Steen ons kennismaken met deze moedige eerste vrouwelijke politici.

In De limes als legende volgt Koen Ottenheym in vijf etappes de herontdekking en verbeelding van de limes, van Constantinopel tot Schotland en in Zuid-Spanje en Marokko. Hij laat zien hoe herinnering, architectuur en identiteit samenvloeiden in een legende die Europa blijvend vormgaf.

Met persoonlijke verhalen en beeldende anekdotes schetst Wouter Beekers de geschiedenis van het wonen in Nederland. Zo keert hij terug naar de bedoeling van de volkshuisvesting: een project voor het volk en van het volk, een gezamenlijk doel dat ons vandaag nog altijd kan inspireren.

Kabinetsformaties zijn voor het grote publiek doorgaans ondoorgrondelijke processen, met soms onvermoede uitkomsten. Waarom bijvoorbeeld kwam er in 1977 geen tweede kabinet-Den Uyl, terwijl de Partij van de Arbeid bij de verkiezingen een klinkende overwinning had behaald?

In Coups, contracoups en constitutie geeft Bob de Graaff een nieuwe kijk op het Nederlands beleid ten aanzien van Suriname na 1975, inclusief de bemoeienissen met het Junglecommando van Ronnie Brunswijk en de pogingen om Bouterse veroordeeld te krijgen wegens zijn betrokkenheid bij drugshandel. Met zijn genuanceerde beschrijving van de vrijwel steeds gestrande interventieplannen biedt hij een tegenwicht tegen allerlei complottheorieën over een heimelijk opererende neokoloniale Nederlandse overheid.