De minister en de majesteit

Op 13 mei 1940 vergaderde het Nederlandse kabinet op het ministerie van Economische Zaken. Terwijl de krijgsmacht buiten een wanhopig gevecht tegen de Duitse invasiemacht aan het voeren was, overtuigde minister van Defensie Dijxhoorn zijn collega’s om naar Engeland uit te wijken. Dit besluit is cruciaal geweest voor de Nederlandse positie in de Tweede Wereldoorlog.

In Londen kreeg Dijxhoorn de naam besluiteloos, zelfs defaitistisch te zijn. Wilhelmina zag hem als een exponent van de falende landmachttop, die zij verantwoordelijk stelde voor de nederlaag tegen de Duitse strijdkrachten. Na maanden van oplopende spanningen kwam het op 10 juni 1941 tot een uitbarsting. Wilhelmina zegde haar vertrouwen in Dijxhoorn op, waarna hij opstapte.

Dijxhoorn werd naar Washington gestuurd en aan het eind van oorlog diende hij als waarnemend Chef van de Generale Staf. Wilhelmina verhinderde dat hij definitief werd benoemd in deze prestigieuze militaire functie. Zo is de koningin bepalend geweest voor de carrière van Dijxhoorn.

Over de auteur

Tobias van Gent (1967) is verbonden aan het University College Roosevelt te Middelburg. In 2009 promoveerde hij op een studie over het Nederlandse beleid aan de vooravond van de Duitse inval op 10 mei 1940. Hij is (mede-)auteur van Slag om de Schelde, en was betrokken bij de totstandkoming van de spraakmakende gelijknamige film.