Verschenen: Opzettelijk ziek

Vertrouwensbreuk bij patiënten met Münchhausensyndroom

Patiënten met een nagebootste stoornis (ook wel het syndroom van Münchhausen genoemd) trekken aandacht door zichzelf, of een naaste, ziek te maken. Als niet wordt ingegrepen, wordt de misleiding een levensvervulling op zich. Een opzettelijk opgewekte ziekte heeft een grote impact op de omgeving en schaadt de vertrouwensrelatie, vooral tussen arts en patiënt. Als behandelaar is de aanname dat patiënten correcte informatie geven, de basis van de behandelrelatie. Nagebootste ziekte vraagt om een heroriëntatie van de manier waarop de behandelaar zijn vak uitoefent, aldus Feldman en Yates. Opzettelijk ziek is daarbij een onmisbare leidraad. Een nagebootste stoornis in de praktijk herkennen, is namelijk niet eenvoudig.

‘Het was nooit mijn bedoeling om mezelf pijn te doen of blijvend letsel toe te brengen. Ik was juist heel bang voor pijn, maar zodra ik uit het ziekenhuis was ontslagen, kreeg ik heimwee.’

Inzicht en begrip in de nagebootste ziekte

Hoe onderscheid je een nagebootste ziekte van psychosomatische klachten? En wanneer trek je het verhaal van je patiënt in twijfel? Feldman en Yates geven niet alleen vanuit medisch perspectief maar ook vanuit het perspectief van de patiënt inzicht in deze gecompliceerde stoornis. Ze beschrijven hoe nagebootste ziekte ontstaat, hoe je als arts omgaat met liegen en welke impact het heeft op familie en vrienden. Ook medische kindermishandeling, ook wel münchhausen-by-proxy genoemd, waarbij ouders hun kinderen ziek maken, komt daarbij aan de orde. Een apart hoofdstuk is volledig gewijd aan de behandeling van de stoornis.