Agnes van Minnen

Agnes van Minnen is in 1995 gepromoveerd aan de Radboud Universiteit in Nijmegen op het onderwerp ‘De behandeling van Sterk Gedragsgestoorde Licht Verstandelijk Gehandicapten’. Daarna is Van Minnen gaan werken op de Angstpolikliniek in Nijmegen, wat nu de afdeling Overwaal van Pro Persona is waar ze haar opleiding tot psychotherapeut/klinisch psycholoog, en supervisor van de vgct heeft voltooid. Daar is zij begonnen met haar onderzoek naar traumaverwerking en ptss.

In Van Minnens onderzoek blijkt steevast dat clinici veel te voorzichtig zijn met slachtoffers, en dat veel van hun opvattingen mythes blijken. Dat slachtoffers heel sterk en verstandig zijn, en zelf goede keuzes kunnen maken over hun behandeling en herstel. Dat je ze juist hélpt door niet te bang te zijn om over hun ervaringen te praten, en dat je in de behandeling moet durven doorpakken. 

In 2007 werd Van Minnen hoogleraar aan de Radboud Universiteit. De kennis die zij in haar onderzoek en klinische praktijk had opgedaan, heeft zij opgeschreven in haar oratie getiteld ‘Wie durft?, waarin zij 10 misverstanden over de behandeling van PTSS heeft  ontkracht. Om die reden geeft zij trainingen aan therapeuten op het gebied van trauma en PTSS, zodat haar kennis en ervaring verspreid wordt en nóg meer mensen geholpen kunnen worden. Ook werkt zij momenteel als directeur bij psyctrec, een centrum met expertise op het gebied van psychotrauma, waar honderden PTSS-patiënten per jaar worden behandeld met evidence-based behandelmethoden.

Als kind was zij al geboeid door dit onderwerp. Het gegeven dat je leven door een trauma in één keer kan veranderen fascineerde haar. Hoe kan het dat sommige mensen na een heftig trauma dat 'gewoon' kunnen verwerken, terwijl anderen daar op vastlopen? Wat is verwerking eigenlijk? Als kind keek Van Minnen in de jaren zeventig naar de trein- en schoolkapingen op de televisie, en snapte toen al goed dat die kapingen een enorme impact zouden hebben op de slachtoffers. Ze hoorde na de beëindiging van de treinkaping dat de gegijzelden niet meteen naar huis mochten, maar eerst 'verplicht' werden een soort debriefing te ondergaan. Verondersteld werd dat dat de verwerking zou vergemakkelijken. Van Minnen vond dit echter tegennatuurlijk en betuttelend en dacht dat mensen dat beter zélf zouden kunnen bepalen, en dat ze een keuze zouden moeten krijgen. 

Leestips van Agnes van Minnen:

‘Het ontkrachten van mythes die in de klinische praktijk leven is de rode draad van mijn werk geworden. Een boek dat ik op dat vlak zeer inspirerend vind is Science and Pseudoscience in Clinical Psychology onder redactie van Lilienveld en Lynn. Het boek staat boordevol mythes die op een elegante manier worden tegengesproken op basis van onderzoek, een must voor psychologen die kritisch willen leren denken op hun vakgebied.’