Klokken voor Amerika

Als dank voor de bevrijding en de Marshallhulp besloot de Nederlandse regering in 1951 een carillon te schenken aan Amerika. Het muziekinstrument met oorspronkelijk 49 klokken kwam terecht in een modernistische klokkentoren vlak naast Arlington National Cemetery, met uitzicht op de Amerikaanse hoofdstad Washington.

In Klokken voor Amerika beschrijft Diederik Oostdijk de moeizame geschiedenis van het Netherlands Carillon. Alles wat mis kon gaan, ging mis. Van het vermiste klokje dat koningin Juliana aan president Truman zou geven en de desastreuze beslissing om de klokken te laten vervaardigen door drie concurrerende klokkengieterijen, tot het besluit Gerrit Rietveld terug te trekken als architect voor de toren vanwege zijn vermeende communisme.

Toch is het jarenlange streven naar harmonie van het Netherlands Carillon ook inspirerend. Zowel Nederland als Amerika probeerde zichzelf opnieuw uit te vinden na de Tweede Wereldoorlog. Het Netherlands Carillon werd een klinkende metafoor voor de wederopbouw, een zelfbeeld in brons. Alle klokken zijn herstemd en met drie nieuw te geven klokken voor Amerika viert Nederland het 75^ste jubileum van de bevrijding.