Schaamte en onschuld
Het verdrongen oorlogsverleden van troostmeisjes in Indonesië
In iedere oorlog en in elk gewapend conflict zijn vrouwen het slachtoffer van seksueel geweld. Meestal wordt het doodgezwegen. Door daders, slachtoffers en regeringsleiders. Het taboe is hardnekkig, zo ontdekte Hilde Janssen tijdens haar zoektocht naar de hoogbejaarde Indonesische vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog als 'troostmeisje' seksueel zijn misbruikt door Japanse soldaten. De verhullende term kan de pijn en de schaamte van gedwongen prostitutie niet uitwissen. Noch de slapeloze nachten, de mislukte huwelijken, kinderloosheid en de armoede.
De Japanse bezetter zag het als een puur pragmatische maatregel. Gecontroleerde seks in militaire bordelen gold als een probaat middel tegen geslachtsziekte en grootschalige verkrachtigen. De geïnterviewde vrouwen vertellen een ander verhaal. Ze zijn onder dwang of met valse beloften van straat geplukt, thuis opgepakt, via dorpshoofden opgeroepen en systematisch verkracht in militaire bordelen, kazernes, fabrieksloodsen, treinstellen en tentenkampen.
Het zijn indringende verhalen over de gruwelen van de oorlog waar vrouwen hun hele leven mee blijven worselen.
