Buitengaats!

Zonder de lokstem van de Noordzee was Pieter Hans Hoets geen Engelandvaarder geworden. Zijn eerste poging, in 1940, om het bezette Nederland te ontvluchten vanuit de Scheveningse haven, mislukt. Maar de wil om vanuit Engeland tegen de Duitsers te strijden is groot. In de zomer van 1943 probeert hij het op een andere manier en zit hij aan boord van het vrachtschip de Eem op weg naar Zweden:

"Vroeg in de avond van de 30ste juni steken we in zee. Terwijl ik de vaat was, hoor ik aan het zingen van de wind dat het weer omslaat. Ineens klettert de regen op de luiken en ik ren naar het voordek. Tussen de rode en zwarte tonnen van het Oostfriesche Gaatje begint de Eem te stampen. En daar op de punt van de boeg in de stromende regen, terwijl de wind in mijn oren buldert, ben ik alleen met mijn schip en de zee. Dit is mijn bevrijding! Dit heb ik altijd gewild. Dit is mijn grote doorbraak!"

Diezelfde mentaliteit vindt Hoets na de oorlog en het verlies van Java in zijn jonge vrouw Geertjen op het strand van Scheveningen. Weer gaat het roer om! Niet Oost, dan maar West! En in het verre, soms harde Amerika en in een veranderende wereld weten zij een nieuw bestaan op te bouwen. Zonder Nederland te vergeten. Dat is het verhaal van Buitengaats!