Sport als levenskunst
'Een bruisende geest in een bruisend lichaam', zo herformuleert Marc Van den Bossche het aloude adagium. Hij geniet van de wilde ideeën die hij krijgt tijdens de lijfelijke worsteling van het hardlopen of fietsen. De zoektocht naar het goede leven, waardoor de Oude Grieken al gedreven werden, heeft alles te maken met zelfzorg, wat betekent: zorg voor lichaam en geest. Sport als levenskunst.
Fragment uit Sport en de levenskunst:
‘Ik durf er een stevig paar pinten op te verwedden dat u na een halve of hele marathon of de beklimming van de Mont Ventoux de volgende vraag krijgt: "En, in welke tijd hebt u dat gedaan?" Zelden zal iemand in een eerste reactie peilen naar uw subjectieve beleving met een vraag waarop u zou kunnen antwoorden: "Genoten, mens, genoten dat ik heb! Seks is het niet, maar het lijkt er verdorie toch goed op." Ziet u al het podium waarop de grootste genieters bekroond worden?'
- Marc Van den Bossche in Sport als levenskunst
‘Eigenlijk ben ik jaloers op de fietsende filosoof Marc Van den Bossche. Zoals die in zijn boek Wielrennen zijn duursportverslaving met alle gevolgen van dien integreert in een filosofische dienst baarheid, die ook nog eens lijkt uit te monden in een wereldverbeterend pragmatisme, is ongekend. O, zulke zinnen opschrijven en dan sterven, dat lijkt
me het summum.'
- Peter Winnen in De Groene Amsterdammer
