De roze billen van Renoir

-Dit en dient oock niet verzwegen dat int leere de philosophie moet voren gaen ende de medecijne volghen- zo schrijft Paracelsus in 1563. Het is slechts één van de vele bronnen waarin filosofie en geneeskunde met elkaar in verband worden gebracht. Wie vandaag beweert dat het filosofische denken en het medische denken twee handen op één buik zijn, stoot nochtans op wenkbrauwengefrons. Dat ethiek iets met de medische wereld te maken heeft, kan op een grote consensus rekenen, maar filosofie? In De roze billen van Renoir wordt nagegaan hoe in de westerse traditie filosofen de medische wereld hebben beïnvloed en omgekeerd. Het betreft geen geschiedenis van de wijsbegeerte en evenmin die van de geneeskunde. De focus ligt op de wederzijdse wisselwerking tussen die twee terreinen doorheen de tijd, maar ook naar de culturele en maatschappelijke context waarbinnen die zich steeds wijzigende verhouding zich heeft afgespeeld. Hoe is nagedacht over medische thema’s zoals lichamelijkheid, ziekte of gezondheid vanuit filosofische hoek? En hoe heeft de evolutie van de geneeskunde op zijn beurt een impact gehad op de filosofie? Deze vragen vormen de rode draad doorheen dit boek.