De voortgang van de Europese Unie-samenwerking

In deze publicatie wordt de voortgang van de Europese Unie-samenwerking geschetst, waarbij de wisselwerking tussen recht en beleid steeds in beeld is.
Niet alleen wordt stilgestaan bij de stand van de EU-samenwerking op dit moment, maar ook bij de uitdagingen waar de Unie momenteel voor staat. Het gaat daarbij in de eerste plaats om de mogelijkheden van voortgang van het ‘interne’ integratieproces, en de betrokkenheid van de lidstaten daarbij. Met thans 28 lidstaten, en nog een aantal landen in de wachtkamer, laat het zich raden dat niet alle lidstaten steeds het tempo en het gewenste niveau van de samenwerking kunnen – of willen – bijhouden. De toespraak van de Britse Prime Minister Cameron van 23 januari 2013 waarin hij een heronderhandeling over het Britse lidmaatschap aankondigt, is daar een voorbeeld van.
Het gaat echter ook om de ‘externe’ dimensie van het integratieproces, de verhouding derhalve met derde landen. En dan niet alleen die derde landen die de ambitie hebben om – eens – lid van de Unie te worden, maar ook om landen die (alleen) een samenwerking met de Unie nastreven. Aan de relatie met derde landen heeft de Europese Unie lange tijd onvoldoende aandacht besteed. De economische crisis en de gevolgen van de toetreding van twaalf nieuwe lidstaten in 2004 en 2007 hebben hier ongetwijfeld mee te maken. De actualiteit in 2014, met onrust aan al onze buitengrenzen (de spanningen rond Oekraïne, de voortdurende conflicten in het Midden-Oosten en het geweld en opkomend fundamentalisme in Midden- en Noord-Afrika), maakt echter duidelijk dat het burenbeleid prioritaire aandacht behoeft. Onze veiligheid en stabiliteit zijn hierbij in het geding.