Onmacht en oorlogsverlangen
"Ladan ontleedt op heldere wijze het menselijk verlangen naar oorlog. Het front blijkt niet zozeer buiten ons te liggen, nee, het woelt in ons en brult ongehoord. De drone zoemt ver weg, maar na lezing van 'Onmacht en oorlogsverlangen' komt hij akelig dichtbij." - Adriaan van Dis over Onmacht en oorlogsverlangen
Waarom voeren we oorlog?
Vechten en doden hebben altijd een grote rol gespeeld in de manier waarop we conflicten oplossen. Maar waarom voeren we oorlog? Volgens Antonie Ladan is een toestand van vrede psychisch te belastend voor de mens. Naast een afkeer van oorlog, hebben wij ook een verlangen naar vernietiging.
Verlangen naar oorlog door onmacht
‘Oorlog’ roept niet alleen afschuw op, het kan ook iets zijn om naar te verlangen. In Onmacht en oorlogsverlangen betoogt Ladan dat dit verlangen naar oorlog voortkomt uit machteloosheid. Als mens in de samenleving en als samenleving in de wereld zijn wij fundamenteel machteloos. In onze huidige maatschappij met haar accent op controle, beheersbaarheid en transparantie neemt de weerzin tegen machteloosheid en het taboe erop alleen maar toe.
Voorbeelden van oorlogsverlangen
Ladan put uit de rijke psychoanalytische geschiedenis, zonder te lang te blijven hangen bij Freud, of Einstein. Hij haalt voorbeelden aan uit de Vietnam-oorlog en uit series als Breaking Bad. Hij bespreekt politieke uitglijers, zoals de niet-bestaande chemische wapens van Sadam, en citeert uit werk van Gerard Reve.
Inhoud
Proloog
1 Het belang van de binnenwereld
2 Einstein en de Volkenbond
3 Illusies over oorlog
4 Machteloosheid
5 Het verlangen naar contrast
6 Het verlangen naar liefde
7 Het verlangen naar destructie
8 Oorlog en vrede
9 De beweging naar binnen
Epiloog
Verantwoording en dankwoord
Noten
Over de auteur
"In werkelijkheid zijn we bijna volstrekt onmachtig. We hebben er geen invloed op waar, bij wie en met welk genetisch materiaal we geboren worden, we weten niet wat zich afspeelt in de binnenwereld van degenen met wie wij omgaan. Het is niet eenvoudig je tot die waarheid te verhouden zonder hopeloos of moedeloos te worden." - Antonie Ladan in Argus (interview door John Jansen van Galen)
