Een lijdensdrama door Hugo de Groot
De Belijdenis van een Paaskind
Hugo de Groot (1583-1645) schreef in zijn leven drie (Neo-) Latijnse drama’s op bijbels thema. Het eerste handelde over de Zondeval (Adamus Exul, 1601); het tweede betrof een Lijdensdrama (Christus Patiens, 1608); het derde beschreef de rol van Jozef in Egypte (Sophompaneas, 1635). In navolging van zijn voorbeeld, de Romeinse moraalfilosoof en dramaturg Seneca (c. 3 v. Chr. - 65 n. Chr.) stelde De Groot in zijn drama’s ethische en actuele sociaal-politieke vraagstukken aan de orde. In het scheppings-drama sprak hij zich uit over zaken van Predestinatie. In het Jozef-drama tekende hij de ideale regent. Het hier uitgegeven drama schreef De Groot in de dagen van zijn bemoeienis met de onderhandelingen die leidden tot het Twaalfjarig Bestand (1609-1621).
In deze uitgave worden de Latijnse tekst en de Nederlandse vertaling naast elkaar en in hetzelfde volume en metrum gepresenteerd.
